-
1 wyskoczyć
глаг.• выбросить• выброситься• вынестись• выпрыгнуть• выскочить* * *wyskocz|yćсов. 1. выскочить;\wyskoczyć przez okno выпрыгнуть в окно; \wyskoczyć z tramwaju соскочить с трамвая;
\wyskoczyćył pryszcz komuś y кого-л. выскочил прыщ;\wyskoczyć z szyn сойти с рёльс(ов);
2. разг. сбегать, отлучиться;\wyskoczyć na godzinę отлучиться на час; \wyskoczyć po papierosy сбегать за сигаретами;
3. разг. (pojechać) съездить; махнуть;● со koń \wyskoczyćу во весь опор;
oczy komuś \wyskoczyćyły na wierzch (z orbit) разг. глаза на лоб полезли у кого-л.* * *сов.1) вы́скочитьwyskoczyć przez okno — вы́прыгнуть в окно́
wyskoczyć z tramwaju — соскочи́ть с трамва́я
wyskoczył pryszcz komuś — у кого́-л. вы́скочил прыщ
wyskoczyć z szyn — сойти́ с ре́льс(ов)
2) разг. сбе́гать, отлучи́тьсяwyskoczyć na godzinę — отлучи́ться на час
wyskoczyć po papierosy — сбе́гать за сигаре́тами
3) разг. ( pojechać) съе́здить; махну́ть•- oczy komuś wyskoczyły na wierzch
- oczy komuś wyskoczyły z orbit
См. также в других словарях:
wyskoczyć — dk VIb, wyskoczyćczę, wyskoczyćczysz, wyskoczyćskocz, wyskoczyćczył wyskakiwać ndk VIIIb, wyskoczyćkuję, wyskoczyćkujesz, wyskoczyćkuj, wyskoczyćiwał 1. «wykonując skok, skacząc wydostać się skądś, z wnętrza czegoś; skacząc skądś, biegnąc, zjawić … Słownik języka polskiego
wykoleić — dk VIa, wykoleićeję, wykoleićisz, wykoleićej, wykoleićił, wykoleićejony rzad. wykolejać ndk I, wykoleićam, wykoleićasz, wykoleićają, wykoleićaj, wykoleićał, wykoleićany «spowodować, sprawić zjechanie pociągu, tramwaju, wagonu z toru, wyskoczenie… … Słownik języka polskiego
wyskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyskakiwaćkuję, wyskakiwaćkuje {{/stl 8}}– wyskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyskakiwaćczę, wyskakiwaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skacząc, wydostawać się skądś; szybko … Langenscheidt Polski wyjaśnień
